Hobbels en bobbels

Ze zijn er om te nemen en ze worden met verve genomen. Vorige maand nog hadden we de uitermate serieuze hobbel van het eind der wereld te nemen. Probleemloos. Voor de zoveelste keer was het voorspeld en evenzovele keren hadden we toch een beetje in de rats gezeten. De hobbel werd genomen en we hoorden er niets van terug.
Eergisteren was er weer zo’n hobbel te nemen. Afgelopen weekend las ik tot m’n grote schrik in Trouw dat het op maandag 21 januari “Blue Monday” zou zijn. Oei, oei, wat zou ons nu weer te wachten staan?
“Blue Monday” is de deprimerendste dag van het jaar en er is zelfs een formule voor gemaakt door de bedenker van deze vreselijke dag, Cliff Arnall. De dagen zijn nog heel kort, het geld is op, de goede voornemens aan gort en de motivatie is slecht. De put kan niet dieper zijn en zie daar maar eens uit te komen.
Het vervolg van het artikel geeft de oplossing en die is heel positief. Het toverwoord is humor. Niets werkt zo goed tegen opkomende somberheid als een goede grap.
Zelf heb ik weinig gemerkt van deze zwarte dag. Hij was zelfs heel wit, want het sneeuwde dat het een lieve lust was. Heerlijk wandelweer.
Tijdens m’n ochtendwandeling reeds, ging me een oudere man voorbij die zich op z’n fiets slingerend een weg zocht tussen de verse hopen sneeuw door. “Wat is de wereld toch mooi”, zei hij en ik beaamde het meteen.
Bij de tandarts nam ik m’n laatste (angst)hobbel voor die dag. Ook dat liep goed af en zowel hij als de man op de fiets hadden nog nooit gehoord van die blauwe maandag.
De naam geeft het eigenlijk ook wel een beetje aan, want een blauwe maandag is van zeer tijdelijke aard. Laten we hem maar voorgoed vergeten, evenals al die andere vreemde, gedateerde dagen die nergens op slaan. Voor ons humeur is dit veel beter.

Anne Jan Teunis